Anđeo na hristovom grobu iz kompozicije Mironosice na grobu, crkva Vaznesenja Hristovog, manastir Mileševa - zadužbina kralja Vladislava (1234-1243). Oslikano u trećoj deceniji XIII veka, pre 1228.Iz veka u vek umnozavalo se interesovanje za milesvsku fresku nazvanu Hristovo vasrkrsenje. Rec je o freski iz manastira Milesva koji je podignut u 13 veku (1234) kao manastir mauzolej, zaduzbina kralja Vladislava II, sina Stefana Prvovencanog. I danas sedam vekova nakon sto je nepoznati fresko-slikar na svodovima milsevskog manastira zivopisao jednog od andjela nije prestalo interesovanje, posebno istoricara umetnosti i slikara, da se pronikne u tajnoviti put njegovog "radjanja" kao freske ali, pre svega, i kao umetnickog dela. Andjeo je, kao jedan detalj freske, uveo manastir Mileseva u riznicu opstih dobara covecanstva. Ono sto je Birka kod Sedertelja u Svedskoj za svetsku kulturnu bastinu - spomenik nulte kategorije, to isto je manastir Mileseva u Srbiji.Pri susretu sa freskom andjeo koji sedi na nadgrobnom spomeniku obucen u odelo belo kao sneg, svojim blagotvornim ocima - bez razlike koji je ugao posmataranja ikone i njene lepote - posetioca gleda direktno u oci. Kao da zele, istovremeno, Beli andjeo i on produziti susret i "razgovor" na putu potpunog razumevanja blagovesti koju je doneo a koja govori o Hristovom vaskrsenju.Jos jedan detalj,vezan za malesevsku ikonu, zavredjuje da bude spomenut, tim pre sto potvrdjuje njen znacaj za covecanstvo. Kada je iz Evrope poslat prvi satelitski signal u vasionu - u "paketu dostignuca zemljana", a to je ustvari bila poruka eventualnim razumnim bicima u vasioni, bile su slike covekovog osvajanja Meseca, Kineskog zida i Belog andjela. Verovalo se da ce, ako u vasioni postoje razumna bica, shvatiti poruku koju svojom pojavom i likom nosi Beli andjeo - poruku ljubavi i razumevanja.
RSS Feed